Grzyby w Szwecji (i nie tylko)

[RobertR]

Dzięki. Zamiłowanie do zbierania runa leśnego wpoili mi rodzice, wyprawy do lasu na grzyby czy jagody to na Warmii i Mazurach coś normalnego ( podobnie jak w całej Polsce) - przyjemne z pożytecznym. Wciąż staram się poszerzyć swoją wiedzę na temat grzybów i roślin które mogą być wykorzystane przez człowieka do celów spożywczych lub zdrowotnych (choć pewnie gdybym przywiózł rodzicom muchomora czerwieniejącego niechybnie wylądowałby w śmietniku ).
Lubię zbierać i konsumować grzyby, jeśli do tego dochodzi możliwość zarobienia na tym co lubię, to tym lepiej.
Co do kurek, jest wiele przepisów (jak dla każdych grzybów) ale moim zdaniem najprostszym i najsmaczniejszym jest: podsmażyć (właściwie poddusić gdyż puszczają dużo płynu) na maśle (w warunkach polowych z braku masła może być ostatecznie w niewielkiej ilości olej) do miękkości ( dość krótko, zbyt długie gotowanie spowoduje, że staną się twarde) posolić (w niektórych przepisach - też popieprzyć, ja nie stosuję pieprzu - przecież to "pieprznik") i śmietana, im tłustsza tym lepsza (ja stosuję słodką), śmietana to główny sekret (nośnik) smaku. Można dodać: cebulę, czosnek,natkę pietruszki czy koperek ale moim zdaniem do kurek jest to zbędne. Jak pisałem wcześniej podobny przepis zastosowałem do kolczaka obłączastego ( nieco dłużej podsmażałem) i był całkiem smaczny, a nie jestem zbyt wylewny w zachwalaniu
Można je też tak "męczyć" - https://youtu.be/v8B6JqqweEk - tylko po co,
ale tak zbierać to "ja" - https://youtu.be/fiBOHylrvjc

[qwerty63]

haha dzięki Śmietana sama w sobie jest smaczna więc spore szanse że jakby jej dolać to nie byłoby już co czepiać się smaku. Podejrzewam że dam im szansę bo często się zdarza że znajdę kilo lub mniej kurek i nie jestem w stanie ich nie podnieść jak je widzę, a sprzedać nie ma gdzie/nie opłaca się takiej ilości.
Ja mam spod Krakowa min. 50km do najbliższego sensownego lasu, a najlepiej to jechać 100 lub więcej. Wycieczki do lasu za młodu robiło się kilka razy w sezonie, mało, ale wystarczyło żeby się zarazić radością z przebywania w naturze. Kiedyś myślałem że może by się dało zarabiać na życie zbieraniem, ziół, grzybów itp. W Szwecji to dość realne/możliwe, w Polsce mniej, a przynajmniej nie kiedy się mieszka daleko od lasu.
Wesołych Świąt

[RobertR]

Również życzę wszystkim Wesołych Świąt.

[RobertR]

Charakterystycznymi grzybami w Szwecji to koźlarze. Występują przez całe lato do jesieni i są najbardziej "rzucającymi się w oczy" grzybami rosnąc często na skarpach i poboczach dróg, od południa po daleką północ Szwecji. Niestety niemal wszystkie koźlarze występujące w Skandynawii mają "swoich mieszkańców" dlatego właściwie ich nie zbieram, chyba że nic innego nie rośnie a mam wielką ochotę na "coś grzybowego" to staram się coś z nich wykroić.

Istnieje wiele gatunków koźlarzy z czerwonymi i brązowymi kapeluszami, rosnącymi pod brzozami,topolami, świerkami czy sosnami.





Jest powiedzenie "że jak się spojrzy na grzyba to on już nie urośnie " coś w tym mus być, te się wprawdzie zestarzały ale duże nie urosły

[RobertR]

W Szwecji możemy również spotkać Opieńkę miodową (szw. Honungsskivling ), jest też podobny gatunek Opieńka ciemna ( częściej występująca od opieńki miodowej). Oba gatunki są trudne do odróżnienia i nazywane jako opieńki lub opieńki miodowe. Dla grzybiarzy nie ma to większego znaczenia gdyż obydwa gatunki są jadalne i podobne w smaku, a po odpowiednim przyrządzeniu smaczne (należy je wcześniej obgotować ok. 5 minut i odlać wywar, gdyż mogą być ciężkostrawne)



Czasem trzeba zdjąć buty i podwinąć nogawki

[qwerty63]

świetne zdjęcia, ciekawe informacje wraz ze szwedzkimi nazwami których nie znałem (na opieńki)
Gdzieś to już pisałem ale nie tu, że jak jest zimno/może przy delikatnych przymrozkach które jeszcze nie powstrzymają kozaków od rośnięcia (czyli późnym sezonem) zdarza się znajdować ładne duże ilości kozaków, wszystko zdrowe - chyba z powodu temperatury muszki już ich nie zasiedlają, i wtedy to jest przyjemność ze zbierania Ze 2-3 razy się mi zdarzyło "załapać" na takie
Btw. oglądnąłem Kukułkę, świetny film. Też będę polecał

[RobertR]

Rzeczywiście w chłodniejszych okresach grzyby są mniej robaczywe, prawdopodobnie dzięki mniejszej aktywności owadów. Niestety w lipcu i na początku sierpnia gdy koźlarze są najczęściej jedynymi spotykanymi grzybami na północy Szwecji niemal wszystkie są robaczywe (nawet malutkie mają w sobie już złożone jaja).
Jak lubisz komedie obejrzyj również "Butelka na haczyku" (Osobennosti natsionalnoy rybalki z 1998) są jeszcze chyba dwa filmy z tej serii których nie oglądałem z akcją na polowaniu.
Tak się zastanawiam, że grzyby pasowałyby do działu "Zbiory runa leśnego". Nie wiem czy można je przenieść.

[qwerty63]

Też pamiętam, nawet te najmniejsze osobniki czerwonego kozaka, ukryte niemal w pełni pod ściółką, krojone na cienkie plastry pokazywały gniazda złożonych przez muchy jaj. Dlatego od lat nauczyłem się ignorować je (kozaki), choć bardzo ładnie wyglądają.
Dzięki za polecenia filmowe, mam jeszcze chęć mnóstwo innych rzeczy zobaczyć, Kukułkę jakoś tak spontanicznie się udało, bo była dostępna dla każdego na CDA, może i pozostałe kiedyś mi się uda
Wątek jak widzisz też się udało przenieść, faktycznie tu pasuje lepiej

[RobertR]

Pisząc o grzybach nie można nie wspomnieć o maślakach. Najbardziej znany Maślak zwyczajny (szw. Smörsopp), możemy również zbierać Maślaki żółte (szw. Lärksopp) rosnące pod modrzewiami, Maślaki ziarniste (szw. Grynsopp) czy Maślaki pstre (szw. Sandsopp) z których nie trzeba ściągać skórki z kapelusza. Maślaki są smaczne marynowane i równie smaczne w sosach czy zupach, nie bardzo nadają się do suszenia.

Maślaki zwyczajne


Maślaki pstre

[RobertR]

Niekiedy "na pierwszy rzut oka" z maślakiem można pomylić Klejówkę świerkową (szw. Citronslemskivling) której kolor kapelusza wpada bardziej w fiolet, a spód nie pozostawia wątpliwości gdyż posiada blaszki, nie jak maślak sitko (gąbkę). Szwedzka nazwa nawiązuje do kwaśnej i lepkiej skórki kapelusza, którą należy zdjąć przed przyrządzeniem. Grzyb moim zdaniem raczej średniej jakości i pogląd ten potwierdzają polscy grzybiarze, gdyż grzyb ten jest chyba bardziej popularny wśród szwedzkich grzybiarzy niż polskich.


W porównaniu z maślakiem zwyczajnym